[Gij en uwe lach.]

Heb ik u al gezegd dat gij enorm schoon zijt als ge lacht?
Ja, dat heb ik zeker. Want dan bloost gij, en verstopt gij uzelf achter uw handen.
En ge moet mij ook niet tegenspreken want den ober in de Ierse pub bevestigde mijn bevinding zónder dat ik hem had omgekocht.
Nu moet ge weten, telkens als ik voor een vrouw viel (en die keren kan ik op een paar vingers tellen), had haar schone lach daar iets mee te maken.
Van u ken ik zelfs al verschillende lachen: die wanneer gij iets grappig vindt (ha ja); die wanneer gij verlegen zijt (uhu); en dan die lach vol leedvermaak, die ik direct geweldig vond.
Ja, ik zeg u:
Ge past maar beter op, want met zó’n lach, krijgt gij mij meteen op mijn knieën.
Ik val voor u, nog voordat gij het door hebt.
Ik kruip voor u, zonder dat gij moeite moet doen.
Ik kleed mij emotioneel van kop tot teen uit voor u, zonder dat gij dat vraagt.
Ge moet alleen maar ‘s…
lachen.